Północna część Polski centralnej

Region leży centralnie w północnej części Polski po obu brzegach Wisły, w jej dolnym biegu. Znajduje się między Pojezierzem Pomorskim i Mazurskim. Zajmuje obszar 17 972 km², co stanowi 5,7% powierzchni Polski i zamieszkiwane jest przez 2,1 mln mieszkańców, tj. 5,4% mieszkańców kraju. Maksymalna długość obszaru na kierunku północ-południe wynosi około 166 km, a maksymalna szerokość na kierunku wschód-zachód około 168 km.

 Od północy teren województwa graniczy z województwami: pomorskim i warmińsko-mazurskim, od wschodu z województwami: warmińsko-mazurskim i mazowieckim, od południa z województwami: łódzkim i wielkopolskim, a od zachodu z województwem wielkopolskim.

Południe

W Polsce zdecydowanie przeważają tereny nizinne (poniżej 200 m n.p.m.), zajmujące aż 75% powierzchni kraju, średnia wysokość wynosi tylko 173 m n.p.m. Niziny występują na północy i w centrum, natomiast obszary górskie i wyżynne na południu. Rzeźba Polski jest typowa dla całego kontynentu europejskiego. Najwyżej położonym punktem są Rysy w Tatrach, których wierzchołek sięga 2499 m n.p.m. 

Wybrzeże

W Polsce nad Morzem Bałtyckim od zachodu wybrzeże stanowi wyspa Uznam i Wolin (mezoregion Uznam i Wolin). Charakterystyczne wybrzeże posiada Zalew Szczeciński, będący zatoką-laguną przybrzeżną Bałtyku oraz łączące go z otwartym morzem cieśniny: Dziwna i Świna. Na wschód od Dziwny rozciąga się Wybrzeże Trzebiatowskie, a za nim Wybrzeże Słowińskie. Nad Zatoką Gdańską znajduje się Pobrzeże Kaszubskie, od którego odchodzi Mierzeja Helska. Przy południowej części zatoki ciągnie się Mierzeja Wiślana. Nad południowo-wschodnią częścią Zalewu Wiślanego leży Wybrzeże Staropruskie.